De geboren kunstenaar (Gedicht)

Iets met hart en ziel doen geeft zoveel meer voldoening. Ik kan het weten want ik heb ook de andere kant gekend. Heel veel jaren met tegenzin gewerkt. Ik hield het best lang vol maar uiteindelijk raakte ik burn-out. Ik werd er letterlijk ziek van. Ik ontwikkelde de ene na de andere lichamelijke- en psychische klacht en de doktersadviezen logen er niet om. Hun medicijn leek de snelste manier om beter te worden. Bovendien zou een radioactieve slok de werking van mijn schildklier, één van de boosdoeners, stilleggen en dan zou ik van veel ellende verlost zijn.

Achteraf bekeken zond mijn lichaam een noodsignaal uit en ik ben heel blij dat er naar heb geluisterd. Ik liet de doktersadviezen voor wat ze waren en luisterde naar mijn eigen wijsheid. Ik zocht en vond alternatieven op het gebied van lichaamswerk, voeding en zingeving. Ik las boeken, volgden af en toe een cursus en ontmoette wijze mensen. Van lieverlee kwam de energie weer terug en ontstond er ruimte in mijn hart. Ik schreef er het volgende gedicht over:

De geboren kunstenaar

Als kind leerde ik over werken
me na school tot één vak te beperken

Moeten is dwang
Dan wordt het wrang
Fuck, wat duurt een werkdag lang!

Boze bazen die bazen
Collega’s die zuchten
En ik? Ik wil vluchten

Ik wil weg
Een fruitboom van zure vruchten
Dan kijk ik over de heg en volg
schoorvoetend mijn hart. Dat is een
start

Van buiten naar binnen
Tussen tegenspoed en pech
Vang ik af en toe een flard,
Ga ik mijn eigen weg,
raap ik de moed me te bezinnen

Fier en onverschrokken voor mijn part
Pluk ik volle, rijpe vruchten
door het volgen van mijn hart